Historie

Links

Historie

Het eerste bestuur van de Stichting tot Behoud van het Torenuurwerk in februari 1980.

Vlnr: Harrie Janssen, Siem Cornelissen, Otto Broekhuijsen, Wim Houtkooper en Jan Scholtens.

In 1978 werd een kleine groep Noord-Hollandse technici met historisch besef, in hun directe woonomgeving geconfronteerd met slecht of niet functionerende torenuurwerken. Deze technici waren allen werkzaam bij Hoogovens (thans Tata Steel). Op kleine schaal werd begonnen deze uurwerken, geheel belangeloos, te repareren.
Om structuur in de organisatie te brengen en een wettelijk kader te scheppen waarbinnen deze werkzaamheden zouden kunnen worden verricht werd in 1980 de “Stichting tot Behoud van het Torenuurwerk” opgericht.

In de periode waarin de Stichting werd opgericht en daaraan voorafgaand, was vooral de gebrekkige algemene kennis van torenuurwerken er de oorzaak van dat vele, vaak zeer waardevolle torenuurwerken verdwenen. Dit werd nog versterkt doordat, enerzijds de kennis van het restaureren van torenuurwerken niet (meer) aanwezig was, en anderzijds er een sterke tendens was om torenuurwerken te vervangen door elektrotechnische installaties, om van het wekelijkse, soms ook dagelijkse, opwinden van een uurwerk verlost te zijn. Er werden elektrische opwindsystemen aangebracht waarbij vaak essentiële onderdelen uit het uurwerk werden verwijderd zodat van teloorgang van het uurwerk kon worden gesproken.

Doelstelling

De Stichting tot Behoud van het Torenuurwerk heeft vanaf haar oprichting, met alle haar ten dienste staande middelen, ervoor geijverd om torenuurwerken, die vaak van groot vakmanschap en inventiviteit getuigen, te behouden.
Bij de oprichting van de Stichting waren alle betrokkenen eensgezind van mening dat snel en effectief handelen noodzakelijk was. Dit kon worden bereikt door zelf daadwerkelijk uurwerken te gaan restaureren. De Stichting kan sinds haar oprichting gebruik maken van een werkplaats, waar op beperkte schaal torenuurwerken worden gerestaureerd en volledig automatische opwindsystemen worden ontwikkeld en beproefd. Er zijn inmiddels geavanceerde technische oplossingen bedacht die er voor zorgen dat ook zeer vroege torenuurwerken exact gelijk kunnen lopen. Bij dit alles staat uiteraard voorop dat op geen enkele wijze het authentieke uurwerk wordt gewijzigd of aangetast.

Het jaar 2000, een belangrijke mijlpaal in het beleid van de Stichting

Aan het eind van de jaren negentig van de vorige eeuw dreigde de Stichting slachtoffer te worden van haar eigen succes. Door haar inspanningen had de Stichting inmiddels een landelijke bekendheid gekregen en een grote reputatie opgebouwd. Het gevolg was dat vanuit het gehele land aanvragen kwamen voor restauratie en automatisering van torenuurwerken. Het werk groeide de Stichting daardoor boven het hoofd. Wijziging van het beleid was dringend noodzakelijk. Temeer daar het overgrote deel van de werkzaamheden voor de Stichting geen meerwaarde had. In het jaar 2000 heeft het Bestuur een nieuwe beleidslijn vastgesteld. Het belangrijkste besluit was de koers van de Stichting te verleggen van uitvoerende naar adviserende organisatie.

Door de activiteiten die in de afgelopen jaren zijn verricht én met de vakkennis van personen die actief zijn binnen de Stichting is een enorme kennis opgebouwd op het gebied van torenuurwerken. De Stichting geniet daardoor nationaal en internationaal een grote reputatie. Met gepaste trots kan worden gesteld dat de Stichting tot Behoud van het Torenuurwerk de enige organisatie in Nederland is die een dergelijke omvangrijke en diepgaande kennis op dit gebied bezit. Mede daardoor is de Stichting erin geslaagd te bewerkstelligen dat mechanische torenuurwerken beschermd worden door de Monumentenwet.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Stichting tot Behoud van het Torenuurwerk bij vele belangrijke restauratieprojecten wordt betrokken.